Virüs bulaşmasın diye aylardır ailelerinden uzakta yaşıyorlar

Mersin’de Mustafa Baysan öğrenci yurdunda kalan sıhhat çalışanları, hasretleri her geçen gün katlanarak artmasına rağmen, ailelerini ve yakınlarını riske atmamak için pandemi bitene kadar meskene dönmemekte kararlı

MERSİN – Korona virüs (Covid-19) pandemisinin ön cephedeki savaşçıları sağlıkçılar, bir taraftan fedakarca virüsle gayrete devam ederken, bir taraftan da çok özlemelerine rağmen sorumluluk şuuruyla aylardır ailelerinden uzakta yaşıyorlar. Mersin’de Mustafa Baysan öğrenci yurdunda kalan kimi doktor, kimi hemşire sıhhat çalışanları, ailelerini ve yakınlarını riske atmamak için pandemi bitene kadar konuta dönmemekte kararlı.

Covid-19 salgınının Türkiye’de görüldüğü geçen yıl mart ayından bu yana ağır bir çaba veren sıhhat çalışanları, bir taraftan da ailelerine olan hasretin yüküyle yaşıyor. Pandeminin başından itibaren daima ‘aileme virüs taşırsam’ dehşetiyle yaşayan sıhhat çalışanlarının büyük kısmı, riskin devam ettiği bugünlerde de virüs bulaştırma tasasıyla hala ailelerinden uzakta kalmayı tercih ediyor.

Mersin’de de kimileri Covid-19’u da atlatan ve ailelerini çok özledikleri halde sorumlulukları ağır bastığı için aylardır konutlarına gitmeyen sıhhat çalışanları, pandemi bir an evvel bitip ailelerine kavuşmak için herkesi sorumlu ve şuurlu davranarak tedbirlere uymaya çağırıyor.

Mersin’in merkez ilçe Yenişehir Belediyesinin geçen yıl ağustos ayından itibaren sıhhat çalışanlarına tahsis ettiği Mustafa Baysan Yüksek Öğretim Erkek Öğrenci Yurdunda da şu anda 102 sıhhat çalışanı kalıyor. Bunlardan aile doktoru Dr. Haydar Karakoyun, biri zihinsel ve bedensel engelli iki çocuğu ile eşine virüs bulaştırmamak için 10 aydır yurtta kalırken, annesi ve babası işitme engelli olan hemşire Berrin Uz da yaklaşık 4 aydır ailesinden başka yaşıyor. Dr. Karakoyun ve hemşire Uz, pandemi sürecinde yaşadıklarını İHA muhabirine anlattılar.

10 aydır meskenine gidemiyor

Tırmıl Aile Sıhhati Merkezinde çalışan ve 21 yıllık doktor olan Dr. Haydar Karakoyun, biri zihinsel engelli iki çocuk babası. En büyük korkusu ise 18 yaşındaki zihinsel ve bedensel engelli kızı İlayda ile 13 yaşındaki oğluna ve öğretmen olan eşi Sona’ya virüs bulaştırmak. Aylardır meskenine gitmeyen Karakoyun, bu süreçte korona virüse de yakalandığını ve tercihinin ne kadar hakikat olduğunu vurguladı.

Çocuklarıyla cep telefonuyla manzaralı olarak görüşen ve hasret gideren Dr. Karakoyun, pandeminin Türkiye’de görülmesinin akabinde mayıs ayından itibaren meskenine gitmediğini söyledi. Karakoyun, “Kızım hem zihinsel engelli hem de kronik hastalıkları var. Korona virüsü kızıma ve etrafıma bulaştırmaktan korktuğum için bir yol arayışındaydım. Hatta birinci başta bir daire kiraladım. Sonra bir mühlet Büyükşehir Belediyesinin Macit Özcan Tesislerinde kaldım. Yenişehir Belediyemizden Mustafa Baysal öğrenci yurdunun açılacağını ve sağlıkçılara hizmet vereceğini duyunca buraya geldim. Geçen sene mayıs ayından bu yana konutuma pek gidemiyorum, zira kızıma bulaştırırım diye korkuyorum” dedi.

“Onları büsbütün kaybetmektense içimdeki sevgimi büyüterek yaşamaya çalışıyorum”

Konutundan farklı olmasının şiddetli bir süreç olduğunu, lakin kendisini ‘koskoca hayattan bir yıl çok değerli değil’ diyerek motive ettiğini belirten Karakoyun, “Sonuçta kızıma, oğluma eşime, komşularıma bulaştırabileceğim ölümcül bir hastalık varken, onları büsbütün kaybetmektense hayatımdan bir yılımı uzak kalarak, içimdeki sevgimi büyüterek yaşamaya çalışıyorum. Duygusal anlar da yaşıyorum. Ortada bir uzaktan da olsa sarılamadan görüşüyoruz lakin kızım hala kabullenemedi. Biraz zorlanıyor ancak mecbur o denli bir süreç olacak, bu bir savaş. Bu savaşta da bizler en öndeyiz. Hastalığın bulgu vermesi en az bir hafta sürüyor. O hafta içerisinde ben meskene gitmiş olsam çocuklarıma bulaştırabilirim. Bunu önlediğimi düşünerek katlanıyorum. Sıhhat Bakanımız ‘pandemi bitti’ dediği ana kadar bu türlü sürecek. Umarım bir an evvel olur” diye konuştu.

Korona virüse yakalandı

Yaklaşık 40 gün evvel korona virüse yakalandığını da söyleyen Karakoyun, kendisini yurtta izole ettiğini, lakin çok yüksek ateş, nefes darlığı, kalp çarpıntıları, göğüs ağrıları olunca hastaneye kaldırıldığını anlattı. Karakoyun, “13 gün hastanede yattım. Yurdun buradaki ehemmiyetini bir sefer daha anlamış olduk. Allah razı olsun bu yurdu bize açanlara. Şayet ben o süreç içerisinde hastalık tespit edilene kadar konuta gitmiş olsaydım çocuklarıma bulaşacaktı. Kızımın hayatını tehlikeye atmış olabilirdim. Bu nedenle yurttaki tüm hizmetler için liderimize ve buradaki arkadaşlarımıza çok teşekkür ediyorum” sözlerini kullandı.

Toplumdan maske, uzaklık ve paklık kurallarına ciddiye alarak uymalarını isteyen Dr. Karakoyun, “En ufak bir kuşkularında kesinlikle bir sıhhat kuruluşuna başvurup testlerini yaptırsınlar ve gerektiği üzere önemli bir formda kendilerini izole etsinler” dedi.

“Annem de babam da işitme engelli. Onlara virüs bulaştırmaktan çok korkuyorum”

VM Medical Park Hastanesinde hemşire olarak misyon yapan 22 yaşındaki Berrin Uz ise 4 aydır yurtta kalıyor. Annesi 43 yaşındaki Neslihan ve babası 48 yaşındaki Halil Uz’un işitme engelli olduklarını lisana getiren 4 yıllık hemşire Uz, işitme engelli ablasıyla birlikte aylardır konuttan uzakta yaşadıklarını söyledi. Uz, “Anneme ve babama bulaştırma riskinden çok korkuyoruz. Onlara bulaşırsa hastaneye yatma süreci çok şiddetli geçer, zira birçok sıhhat çalışanı arkadaşımız işaret lisanı bilmediği için kendilerini söz edememe endişeleri var. Bu nedenle en çok aileme bulaştırmaktan çok korkuyorum. Kendimden geçtim, ailem çok kıymetli benim için. O yüzden burada kalmayı tercih ettim. Yenişehir Belediye Lideri Abdullah Özyiğit’in bu türlü bir imkan sunduğunu öğrendim ve birinci fırsatta buraya geçtim. Yaklaşık 4 aydır burada kalıyorum” biçiminde konuştu.

“Çok özlüyoruz”

Ailesiyle daima telefonla imajlı konuştuklarını belirten hemşire Uz, birbirlerini çok özlediklerini, lakin süreci atlatıncaya kadar bu duruma katlanmak zorunda olduklarını söyledi. Pandemi bitene kadar yurtta kalmayı sürdüreceğini tabir eden Uz, “Ailem gün içerisinde tekraren arıyor, dikkat etmemi tekraren vurguluyorlar ve bana kavuşabilmek için sabırsızlıkla pandemi sürecinin bitmesini istiyorlar. Ben de çok özledim onları. İki kız kardeşiz, ablam işitme engelli öğretmeni. O da annemlerden farklı yaşıyor. İki kızları da uzakta olduğu için hasretleri çok yoğun” diye konuştu.

İşaret lisanıyla birbirlerine hasretlerini lisana getirdiler

Uz, annesiyle telefondan işaret lisanıyla manzaralı konuşarak hasret giderdi. Hemşire Uz, annesinin, insanların bu süreçte duyarsız davranmalarına kızdığını da aktararak, salgının bir an evvel bitmesi için herkesten kurallara uymalarını istedi.